Eskiden iyi ağabeyler vardı.

Hepsi çok hızlıydı.

Hepsi sağlam okurdu.

Hepsinin geceleri doluydu.

Hepsi duygusaldı.

Hepsi ağlardı bir aça, bir açıkta kalmışa.

Birçoğunun motorsikleti bile yoktu.

Tüm her şeyi hiçbir şeyiydi birçoğunun.

Meteliği yoktu birçoğunun.

Ama çok büyük yürekleri vardı o ağabeylerin.

Çok sağlam imanları vardı.

İlgilendikleri gençler olurdu epeyce.

O gençler bir zaman sonra başkalarıyla ilgilenirdi.

Bir sürü çok sağlam adam olurdu her zaman.

Adamdan çok ne vardı ki?

“Adam”

Şimdilerde adam çıkmıyor pek.

Sağlam okuyan gençler yok.

Neden?

Topluma önderlik yapacak fikri hür, vicdanı hür alimlerimiz mi var?

Çocuklara örneklik teşkil edecek ağabeyleri mi var?

Onların gözlerini alacak güzel şeyler mi yapıyorlar ki?

Gecesini gündüzüne katan; paradan puldan elini çekip gençlerle ilgilenen kimseler mi var?

Kendinizi, liseye veya üniversiteye giden bir öğrencinin yerine koyun.

Neyi örnek alırsınız?

Neden etkilenmezsiniz?

Bugünkü gençlerin ilgi duyduğu neye ilgi duymazsınız?

İnternet hayatınızın tam olarak neresinde durur?

Hangi yönünüz farklı olur?

Ağabeylerimiz, hocalar, STK’lar ha bire resim paylaşıp biz şöyle iyiyiz, böyle iyiyiz hikayeleri okuyorlar.

Riyakar riyakar programlar yapılıyor.

Boş içerikli bol görselli konferanslar, paneller vs yapılıyor.

Televizyonlarda yapılan programların hangisi size samimi geliyor?

Hangisi hayatınızı değiştirmeye talip?

Hangisi Allah rızası odaklı.

Yapılan STK programlarının hangisinde “biz” değil Allah rızası hissediliyor?

Kaç tane camide dinlediğimiz hutbe bizi sarsıyor.

Sonuç bu işte.

Bu nedenler bu sonuçları doğurur.

Yani bu çocuklar masum, bu gençler masum.

Cürüm işleyenler bizleriz.

Bizleriz elleri kanlı, geleceğimizi katledenler.

Kendi çocuklarımızla ilgili güzel bir üniversite ve bölüm dışında bir planımız yok.

Yarış atı olarak gördüğümüz o çocuklarımızın her şeyini bir şeye bina ediyoruz.

Bir maaş…

Sadece bir şey bekliyoruz.

Sonra da niye böyle oluyor diyoruz.

İşte bundan dolayı oluyor.

Her şey ayan beyan ortada.

O zaman kendi kendimize çeki düzen verelim.

Büyük büyük laflar edeceğimize büyük büyük işlerin ön ayağı olan küçük işleri sürekli yapalım.

Sorumluluk alalım.

Fedakarlık yapalım.

Tüm zamanımızı dizilere, çay içmeye, gezmeye tozmaya ayırmayalım.

Eskisi gibi hayallerimiz olsun büyük büyük.

Gecelerimiz olsun samimiyet kokan, aşk kokan.

Terleyelim hiçbir şey için Allah rızası dışında.

Hiç kimseye ispatlamak zorunda hissetmeyelim yaptığımız hiçbir şeyi.

Rabbim bakın nasıl bereket katar yaptıklarımıza, çalışmalarımıza, gençlerimize, kadınlarımıza, kızlarımıza ve hülasa sosyal hayatımıza.