Hepimiz her an, her saat, her gün, her ay, her yıl yani bir ömür boyu bekliyoruz bu kapıda bu kapının açılmasını. Bu ömür yürüyüşünde insan ne kadar iyi ve ne kadar kötü bir yaşama sahip olursa olsun bir ümit evi vardır ve her daim o kapının açılmasını bekler durur. Zihninde biriktirdiği hayaller yığınıdır evin içindekiler. Yola çıkmaya hazır halde yolun sonundaki amaçlarımıza ulaşmak için bekliyoruz.
Yol kılavuzumuz bizleri mutlu edecek, huzur bulacak menzillere götürmesi için. Beklemenin yorgunluğundan, kavuşmanın hasretinden kurtulmak için bekliyoruz. Ölü toprağı serpilmiş bedenlerimizi canlandırmak, zihnimizi aydınlatmak, doğruluğu hakikati ve yeniliği yeniden diriltmek için başımıza gelen her şeye sabrederek bekliyoruz. Çevremize, zihnimize, ruhumuza ördüğümüz dar pencereli esir zindanlarından kurtulmak için yaptığımız planları gerçekleştirmek için. İyiliği emretmek kötülükten men etmek için, güzel zamanlarda kim kiminle yürüdüğünü ve kiminle durduğunu görsün ve aynı düşüncenin aynı duyguların sahipleri bir birleriyle paylaşsınlar diye.
Bıkkınlığı, zevksizliği, yılgınlığı bitirmek için. Düşüncenin hakkını vermek, hayal kurmak, fikir beyan etmek yâda faydasız konuşmaları bitirmek, dostlukların tanımını yeniden yapmak için. Hakikate ulaşma susuzluğunu hakikate duyduğu aşk heyecan ve tutkuyu yaşamak için. Darmadağın eşyanın kölesi ve esiri olmuş niçin var olduğunu ve niçin yaşadığını bilmeyen gençler için yeniden yeşermek ve cana gelmek için. Ümit yolculuğuna ümit evinin kapısından başlayarak kendi ayakları üzerinde kendi doğruları evrensel ilkeleri kabullenerek devam etmesi, insanların kırılan gönüllerini yeniden fethetmesi için yanıp sönen kandilden ziyade sürekli yanan deniz feneri olması için. Karanlık korkunç gecelerden sıyrılıp aydınlık gündüzlerde, güller üzerinde yağan yağmurlar altında aldırmadan şemsiyesiz yürümek için. Gece karanlığında, uykunun yok olmuşluğunda sürekli zihni meşgul eden uğursuz geçit törenlerinden kurtulmak için.
İnandığın davandan dönmen için atılan iftiralara, yapılan hakaretlere aldırmadan, ben bir insanım diyerek ben de bu hayatın, bu dünyanın bir canlısı ve ferdiyim demek için. İman, dert, şevk ve ideal; Ensar ruhuna yeter diyerek bundan sonra nasılsa muhacir ruh kendi yolunu, nizamını ve maksadını bulur demek için. Bir dostun yaralı bir yüreği okşayacak o yüreğe merhem olacak nağmelerini dinlemek için. Yalnızlık ve gurbet çölünde boğulurken yanı başınızda birden bire bir dostun olması için. İnsan yalnızlaştığında onu ve duygularını anlayan mana küpü bir eşi olması için. Şehirler dolusu gönülsüz ve isteksiz kitle olup sizi anlamaktansa gönüllü ve istekli tek bir gönül dostunun anlaması için. Varlık denizinde yokluk yaşayan her şeyi bildiğini zanneden ama hiçbir şey bilmeyen bu biçare nesli yeniden ihya etmek için.
