İmam Müslim’in sahihinde yer alan bir kudsi hadiste Ebu Zer (r.a.)'dan rivayet edildiğine göre Resulullah (s.a.v) efendimiz şöyle buyurdu: Allah-u Teala buyurdu ki:
“Ey kullarım! Şüphesiz ben zulmü kendime haram kıldım. Ve onu sizin aranızda da haram kıldım; o halde birbirinize zulmetmeyin.”
Zulüm, adaletin zıddı bir kavram olup, bir şeyin olması gerektiği şekilde değil, olmaması gerektiği şekilde yapılmasıdır. Yine zulüm, herhangi bir konuda haddi aşmak, haksızlık yapmak, başkasının hakkı üzerinde haksız bir tasarrufta bulunmaktır.
Zulmü, Allah-u Teala sevmemekte, zulmü kendisi yapmadığı gibi, kullarına mahlukatına zulmetmediği gibi, kulların da birbirleri arasında birbirlerine zulmetmemelerini istemektedir.
Hadisin devamında Rabbimiz “Ey kullarım! Benim hidayete erdirdiklerim dışında hepiniz dalalettesiniz (ne yapacağını bilmez durumdasınız); o halde benden hidayet isteyin ki sizi hidayete erdireyim.” Buyurmaktadır.
Rabbimizin bu ifadesinde; kendisinde hidayet talep etmemizi ve bunun için dünya girdabında hidayet yolunda gezindiğimiz takdirde hidayet yolunu kolaylaştıracağını ve hedefe ulaştıracağını anlamaktayız.
Hadisin diğer kalan bölümünde ise Rabbimiz şöyle buyurmakta; “Ey kullarım! Hepiniz açsınız; ancak Benim yedirdiklerim müstesna. O halde sizi yedirmemi isteyin ki, yedireyim. Ey kullarım! Benim giydirdiklerim dışında hepiniz çıplaksınız; o halde sizi giydirmemi isteyin ki, giydireyim. Ey kullarım! Sizin öncekileriniz ve sonrakileriniz, cinleriniz ve insanlarınız, yüksek bir yerde toplansalar da hepsi Benden (ayrı ayrı şeyler) isteseler, Ben onlardan her birine isteğini versem; bu, Benim yanımdaki (hazine)lerden ancak denize daldırılan bir iğnenin (sudan) eksilttiği kadar eksiltebilir.” (Müslim, Birr 55)
Kişi ne kadar zengin olursa olsun, Allahu Teala karşısında kendini yoksul görmeli. Kişi, isterken kendini aciz ve yoksul görmezse istemenin bir manası olmaz. Allah-u Teala "Hepiniz açsınız ve çıplaksınız. Ancak benim yedirdiklerim ve giydirdiklerim hariç" demesi dikkat çekici bir ifadedir. Çünkü nice zenginler vardır ki, hala kazanma hırsıyla doludurlar, bu onların aç olduğunu göstermektedir. Nice giysisi olan insan vardır ki yeterli görmeyip beğenmişlik duygusu ile biriktirmekte ve istek ve arzularına göre giyinmektedir. İnsan Allah'ın karşısında devamlı surette şu duyguları hissetmeli : "Allah’ım beni sen yarattın, hayatımı senin sayende idame ettiriyorum, tüm nimetler sendendir. Ancak verdiğin bunca imkan ve nimet sebebi ile sana yeterince kulluk yapamamaktayım. Ben çok günahkarım, huzuruna varmaya yüzüm yok, beni bağışla ve merhamet et, bize katından iyilikler, güzellikler ve maddi ve manevi hayırlar ver, iman ederiz ki senin hazinen bitmez tükenmezdir.”
Selametle…
