Deniz gibi dalgalı bugün Düşüncelerim

Martılar çığlıkla yükseliyor Üzerimden

Özlemleri maviliğinin Derinliğine gömüyorum,

Vuslat aşkını bir başka Baharın kardelenine Bırakarak.

 

Hiçbir yüzde sefer heyecanı Yok.

Ümitle, umut koşturuyorum Bu yolda,

Asamı elime aldığımda Şevkle yürüyorum

Dostlarım yorulduğumu Görmesin diye.

 

 

Küfemi vicdanımın Derinliklerinde taşıyorum

Gölgesini ise ruhumda.

Bu yüzden;

Her isyan bir teslimiyeti Hatırlatıyor bana

Güneşe susamış Karanlıklarda

 

Sükunete ermek için

Sonuçların hayalini Tekrarlıyor  zihnim,

Kalabalıklar arasındaki Yalnızlığımı

Kalbimin ağrı veren Suskunluğuna

Teslim ederek.

 

Yolcu ruhumla götürmek istiyorum.

Ağaçların masalsı gölgelerinden kalan hatıraları,

Hüzünlü sahil kumsallarına yazdığım yazıları

Ve bütün boşunalıkları salıvererek denize...