Elekler, geçmişte köylerde yaşayan kadınlar tarafından ev işlerinde yoğun olarak kullanılıyordu. Ancak teknolojinin ilerlemesiyle birlikte, bu el yapımı eleklerin kullanımı azalmaya başladı.

Bu elekler genellikle köylerde buğday, arpa, nohut, fasulye ve bulgur ayıklamak için kullanılıyordu. Elekçilik mesleği, teknolojik gelişmelerin yanı sıra, ustaların sayısının azalması ve işgücü eksikliği nedeniyle yok olma tehlikesiyle karşı karşıya.

 Bu durum, hem bu geleneksel mesleğin devamını hem de el yapımı eleklerin geleceğini tehdit ediyor. Elek Ustası Mehmet Ekşiler, eleklerin çeşitlerini ve meşakkatli yapım aşamasını anlatırken, “Önceden günde 400 adet yapıyorduk. Şimdi günde 1 adet bile yapamaz hale geldik” dedi.

Ekşiler, teknolojinin gelişmesiyle birlikte el emeği olan un eleklerine ilgi kalmadığını belirtti.Ekşiler, günlük bin TL’ye eleman bulamadıkları için mesleğin ölmesinden korktuklarını aktardı.Elek Ustası Davut Cıkcıkoğlu, kuşaktan kuşağa devam eden elekçilik mesleğine okuyan gençlerin ilgi duymadığını ifade etti.

Emine Karataş, üşendikleri için el emeği elekler yerine fabrikalarda üretilen plastik elekleri kullandıklarını söyledi. Karataş, sitem ederek ''Geçmişte kadınlarla toplanarak ekmek yapardık. O zamanlarda çok kullanırdık ama şimdi evimizde fabrikadan çıkan plastik elekleri kullanıyoruz. Üşendiğimiz için daha kaliteli olanı almaya gelmiyoruz. Her şeyin sahtesi, her şeyin plastik olanı çıktı. Eski buğday, eski elekler ve eski insanlar kalmadı.” dedi.