Geçen sene bugündü.
Saat gece 04.17’yi gösterirken önce kulakları ağırlaştıran ve kalpleri korku veren bir ses ile uyanıştık.
Sonra yer korkunç bir sarsıntı ile sarsılı vermişti.
Allah’ım ne oluyordu böyle?
Yeryüzü bir beşik gibi sallanıyordu.
Ve durmuyordu bir türlü.
Kimsenin kimseden haberi yoktu.
Hava buz kesmiş, yerde kar vardı.
Ve herkes can havliyle bir tarafa doğru koşuyordu.
Kimse asrın en büyük felaketi ile karşı karşıya olduğunu bilmiyordu.
Nihayet 85 saniye sonra durmuş o sarsıntı.
Ancak kalpler titremeye devam ediyordu.
Kısa bir zaman sonra asrın felaketinin 11 ili vurduğunu öğreniyorduk.
Ülkemizdeki 11 il ile beraber Suriye’nin kuzeyini de vurmuştu asrın felaketi.
Her ne kadar depremin merkez üssünün Kahramanmaraş Pazarcık olduğu denilse de, Kandilli Rasathanesi, 5 km derinliğinde, merkez üssünün Gaziantep’in Şehitkâmil İlçesi Sofalaca olduğunu aktarmıştı.
Ardından gün içinde daha hiçbirimiz kendimize gelememişken, saat 13.24’te, yerin 10 kilometre derinliğinde 7.5 büyüklüğünde bir depremle daha sarsılmıştık.
Bu iki depremden 53 bin 537 bin kardeşimizi kaybettik.
122 binden fazla insanımız yaralandı.
Yaklaşık 350.000 km alanda hasara yol açtı.
14 milyon kişiyi etkiledi.
11 ilde 35 binden fazla bina yıkıldı ve 300 bine yakın bina da ağır hasar aldı.
Felaket t sonrası 2 milyondan fazla kişi barınma sorunu yaşarken en az 5 milyon kişi farklı bölgelere göç etmek zorunda kaldı.
Bugün o felaketin üzerinden bir yıl geçti.
Gerçekten büyük bir felaketti ve büyük bir acı yaşadık.
O gün Türkiye halkı, depremin büyülüğü kadar büyük bir kardeşlik ve dayanışma örneği de gösterdi.
85 milyon tek yürek oldu.
Kimi arama kurtarmaya, kimi insani yardım çalışmalarına koştu.
Devlet tüm kurumlarıyla sahada seferber oldu.
Geçen yıl yaşadığımız depremden dolayı ailelerini, akrabalarını kaybedenlerin yaraları hala taze.
Rabbim geçen yıl yaşadığımız depremde yitirdiğimiz kardeşlerimize Allah’tan rahmet, ailelerine sabırlar versin.
Ancak şunu da asla unutmayalım ki, bu depremden devlet ve millet olarak ders çıkarmalı ve gerekli tedbirleri acilen almalıyız.
Bir daha böyle bir acıyı yaşamamak için.
