Hiçbir çocuk Filistinli çocuk kadar
Şans(sız)lı olmadı.
Hiçbir çocuk senin gibi gülmedi
Zalimin zulmüne kurşun atar gibi,
Hem de gülüşlerin en güzelinden.
Hiçbir çocuk senin gibi bakmadı yaşama
Fotoğraf karelerinin gerisinden,
Anlamlı bir kadar da sessiz.
Hiçbir çocuk senin gibi dik durmadı
Soykırımın karşısında.
İntifada olmadı,
Taş atmadı.
Hiçbir çocuk zalimleri bu kadar rahatsız etmedi
Kabus olmadı.
Hiçbir çocuk mermilerle
Ve taşlarla
Bu kadar oyun oynamadı.
Oyunları ansızın füzelerle kesilmedi
Ve etrafa cansız bedenleri saçılmadı.
Hiçbir çocuk henüz on ikisinde iken
Omzunda babasının tabutunu taşımadı.
Hiçbir baba içine akıtarak gözyaşlarını
Şehadete uğurlamadı çocuklarını.
Hiçbir anne her gün ağlamadı
Filistinli çocuğun annesi kadar.
Hiçbir anne evladını yaratana
Bu kadar fedakarca uğurlamadı.
Hiçbir şey küçük ellerinle yaptığın
Zafer işareti kadar anlamlı olmadı.
Hiçbir hayal Kudüs kadar güzel olmadı
Senin içinde.
Ve Kudüs ve Aksa hiç bu kadar sembolleşmedi
Süleyman’dan sonra.
Hiçbir aşk özgürlük kadar güzel olmadı
Sende.
Hiçbir direniş sendeki kadar
Yansımadı yeryüzüne.
Senin bu cesur duruşun
Hiç bu kadar utandırmadı dünya insanını.
Hiçbir çocuk senin gibi çocukken
Bir büyük gibi olmadı.
Hiçbir zaman ağlamadın,
İsrail’e “GICIK” olsun diye.
Hiçbir zaman yaşın on dördü on beşi
Geçmedi,
En çok istediğin şehadetten öteyi
Seçmedi.
