<p> </p> <p>Türk milletinin en önemli hastalığı “Torpil’dir”.</p> <p>Benim partilim benim cemaatim benim dostum, benim akrabam,..., diye başlar.</p> <p>Güç ve iktidar kimdeyse tüm köşe başları ve kurumlar torpil belası ile istila edilir.</p> <p>Bizde görev hak edene değil en çok torpili olana verilir.</p> <p>En küçük kurumdan en büyük devlet dairelerine kadar bu iş böyle yürür.</p> <p>İşin vasıflarına göre eleman almak yerine elemanın vasıflarına göre “iş” oluşturulur.</p> <p>Hatta elemanın vasıflarına göre kanunlar çıkarılır, yönetmenlikler yazılır.</p> <p>Zeki becerikli ve yetenekli insanımız boşta gezerken, torpili çok olan “Şark kurnazı tipler!” en iyi yerlere yerleşir.</p> <p>Böyle olunca da yapılamayan çok fazla “iş’e” rağmen iş yapmayan çok fazla “eleman” bulunur.</p> <p>Her dönemde her iktidarda maalesef bu çark böyle yürür gider.</p> <p>Yıllar önce CHP iktidarda iken “Hep kendi partililerinizi hakim-savcı yapıyorsunuz” diyen gazeteciye dönemin Adalet bakanı “Ne yani Ülkücüleri mi alsaydım?” diye cevap verir.</p> <p>Gün olur devran döner bu defa diğer partiler kendi adamlarını önemli yerlere doldurur.</p> <p>Her iktidar değişikliğinde ve her seçim sonrasında zayıf da olsa bir ümide kapılırım.</p> <p>Bu defa liyakat sahibi insanlar hak ettikleri yere gelirler ümidi oluşur. Ama maalesef görev hiçbir zaman hak edene verilmez.</p> <p>Hadi siyasette işler böyle yürüyor diyelim; Eğitimde-Üniversitede, Adalette ve hatta Diyanet’te bile bu torpil belası karşımıza çıkmaktadır.</p> <p>Hak edenin değil torpili olanın “Profesör ” olduğu bir Üniversiteden mezun olan öğrenciden bir şey beklemek doğru değildir.</p> <p>Memur dahi olacak yeteneği yokken “Müdür” yapılan birinin yönettiği kurumdan doğru düzgün iş beklemek abesle iştigaldir.</p> <p>Liyakat sahibi becerikli ve yetenekli insanlarımız boşta gezerken, “bomboş” insanların mevki makam işgal etmesi herkes için zulümdür.</p> <p>Görevi ehline vermeyen toplumlar maalesef yerinde saymaktadır.</p> <p>Toplumu kemiren bu hastalıktan kurtulmadığımız sürece iktidarda kim olursa olsun, hangi sistemle yönetilirsek yönetilelim, ne kadar emek ve para harcanırsa harcansın, gelişemeyen üretemeyen teknolojiden ve bilimden uzak, dışa bağımlı bir millet olarak kalırız...</p>