İnsanlığın yükselmesi de yıkılması da eğitim yuvası olan okullarla olmuştur. Genç ruhların okulda yoğrulması bir milletin geleceğini de hayata hazırlar. Bize özgü okul modelleri kapitalizmin ve pozitivizmin etkisinde değişerek, para kazanma aracı okullara dönüştüler. Diğer yandan ise bireyci kendini düşünen seküler bir nesil ve toplum meydana geldi. Oysa ’’Okulun eşiği  mabed gibi olmalı ahlak dünyasının ruh dünyasının eşiği olmalıdır. Ama bugün okullar manevi kudret kaynağı olmaktan çıkmış ve sönmeye başlamış ocak gibidir.(N.Topçu)’’Okullar; Çözümsüzlükler karşısında farklı unsurların birleşip yeniden kendine geldiği ve birliktelik oluşturdukları mekanlardır. Okullar bir ruh kaynağı olarak hayatı derinlikli kavratmalı insana. Okullar sadece okula gelip giden çocuklarımıza değil, her yaştan herkese birey olma ve toplum olma ihtiyaçlarını karşılayabilmeleri konusunda destek olunması gereken mekanlardır.Okullar gençleri,yalnızca kendi fiziksel çevrelerinin değil,sosyal çevrelerinin de ihtiyaçlarına entelektüel açıdan cevap verebilecek insanlara dönüştürmektir.(Harber) Yaşanabilir bir ülke ve yeni bir dünyanın kurulabilmesi süreci bu mekanlarla olmalı.  Bu okulların örnekleri tarihimizde mevcuttur. Selçuklulardaki Nizamiye medreseleri gibi .Okulların özünü hikmet ve manayla doldurursak ayrışma olmaz birleşme olur. Okullar insanların kendini bileceği ve tanıyacağı mekanlar yapılmalı. Kendini tanımayan ve bilmeyen birey,hangi bilginin kendisini yücelteceğini de bilemez. Faydasız ve değersizlik arasında savrulur durur. Okullar zihni alış veriş yerleri olmalı, insanda sürekli alıcı ve kendini yenileyici zihinsel bir dinamiklik bırakmalı, sadece resmi hayatın ve kamuya uyum yerleri olma algısından çıkarılmalı. Aile hayatını informel dizayn eden, örf ve adetlerin de yoğrulduğu yerler olmalı. Ama bugün okullar yerini ,adeletsizliğe, kuralsızlığa, temelsizliğe bırakmış durumda. Çocuklarımız okul öncesinden tutun, üniversiteye kadar zayıf, özgüvensiz ve kişiliksiz bir nesil olarak yetişir oldular. Çocukların geleceğine yatırım yapmak sadece öğretim konusuyla sınırlı kalmamalıdır. Okullardaki sınav yarışları ,moral okul kültürü oluşturma konusunda son derce ihmalkarlığa yol açmaktadır. Bu durum öğretmenlerin ve okul yöneticilerinin davranışlarına yansımaktadır. Yeter ki başarı olsun ,varsın moral de olmasın anlayışı hakim maalesef.Yoğun bir ahlaki kirlenmenin yaşandığı günümüzden, okullarımızda fazlasıyla nasiblenmiş durumda. Öğrenci okula geldiğinde, sokaktaki alışkanlıklarını ve kötülüklerini yanında getiriyor ve okuldaki diğer öğrencilere bırakarak çıkıyor .Yeni bir okul dizaynı şöyle oluşmalı üstadın dediği gibiAlışverişte, sokakta ,evde  akıl ve vicdanda mektep olmalı,hüsranda imanda mektep olmalı,  ruh ve değerlerde mektep olmalı Sevginin,saygının,sabrın,müsamahanın,şefkatin,fedakarlığın,vazifenin ve anlayışında, okulu olmalı(N.Topçu) Okullar yeniden manaya yükseliş ve birliğe yöneltilmeli. Bütün bunların birleşmesiyle okullarımıza manevi ve ilahi bir koku dağılır.Ruhu aşk besler, metotlu düşünce yaşatır.

                                                                    AKADEMİK EĞİTİMCİLER DERNEĞİ