Kalemi kâğıda dökerken, derin bir iç çekişim vardı. CEHALET, CEHALET, CEHALET... Bilgi ve deneyim eksikliği, hatta aksaklığı da diyebiliriz. Sadece öncelikle şuna bir açıklık getirmek istiyorum. Bu konuyu sınıflandırmak pek doğru gelmiyor bana. Çünkü hepimizin bilgi ve deneyim eksiklikleri olabilir, hatta kesinlikle hayatımız boyunca öğreneceğimiz pek çok şey olduğunu düşünüyorum.

Peki ya bildiğini zannedip, kükreyenler. İşte bu noktada durup durup düşünüyorum. Başımı iki elimin arasına alıyorum, düşünüyorum hem de. Ne laftan anlar, ne duruştan misali... “Ne söylesem, nasıl söylesem de anlatsam” diye derin derin düşüncelere dalarken, o da ne bir bakmışsın sen suçlusun.

Haydaa... Ciğerimin bir köşesi babam, bana evvel zaman içinde; “ Kızım, cahil insandan uzak dur, ona ne bir söz ne bir kelam işlemez” demişti. Ben de o zamanlar “acaba ne demek istedi.” Diye düşündüm durdum. Yıllar yıllar geçince, tabii sende yıllanıyorsun, bilgi birikimi olarak, deneyim olarak, yaşanmışlıklar olarak vs.. Öğreniyorsun o zaman o cümlede neler neler olduğunu. Velhasıl kelam öğrendim ki, cehalet ne okulla, ne yaş ile, ne şununla ne bununla telafi edilebilecek bir şey değilmiş. Cehalet; beynin, ait olduğu bedeni ve dışardan gelen tüm bilgileri reddetmesidir.

Bilgiye kapalı, eleştiriye yer vermeyen, dediğim dedik, çaldığım düdük misali gider yolda. Yaşadığımız süreçte ne zaman “işte burada tamam" diyebildik. Ben diyemedim. Her gün yeni bir şey öğrenerek, “ bir bilmediğim şey daha varmış” diyerek kendimi geliştirmeye çalıştım. Dünyaca zorluk yaşadığımız korona günlerinde bile e gözünü sevdiğimin insanı “ bana bir şey olmaz” diyerek bir krallık etmenin ne anlamı vardı.

Bilinç düzeyi açık olup, uyum sağlayabilen insan, tartışmaları dövüş olarak nitelendirmez. İkisi de birbirinden farklıdır çünkü. Yerinde yapılan eleştiriye açık olan insan, her yönden sınanmaya açıktır. Haddini bilen insanın cehaleti kendine zarardır, haddini bilmeyenin cehaleti topluma zarardır. Erdemli ve mütevazı insanlar cehaletini kabul etmiş, ve yaşamları boyunca bilgi birikimlerini yenilemeye çalışan insanlardır. Benim de bir bildiğim var ise, halen hayatta bir şey bilmediğimizdir. Bir tutam çiçekle selamlıyorum, sevgiyle kalın